Dziewczyna i Morze, By miSia

miSia

Dzień za dniem się ciągną nieustannie. Ten jednak był szczególnym, tym, który ukoi samotne serce.

Pomarańczowe fleksy rozchodziły się stopniowo po sklepieniu niebieskim. Niegdyś Lazurowe niebo z chwilą nabierało coraz to ciemniejszej barwy. Białe, pierzaste obłoki ginęły za horyzontem. Słońce swą poświatą, oświetlało szmaragdowe morze. Z chwilą stawało się ono jednak coraz ciemniejsze, przybierając barwę nieco seledynową. Wzburzone fale uderzały o pobliskie skały, jednocześnie pieszcząc odpryskami pobliskie zielenie. Szum, który wydawał jednocześnie, nie mógł się równać z niczym innym.

Drobna dziewczyna o zbledłej cerze, przyglądała się całemu zjawisku dyskretnie. Brała długie i pełne oddechy jednocześnie ściskając w dłoni swoją długą, zwiewną suknię. Wbrew pozorom jej wręcz turkusowe oczy pełne były łez. Białe poliki, nabierały odcieniu delikatnej czerwieni, a burza rudych włosów, wciąż pod wpływem bawiącego się wiatru zasłaniała jej twarz. Nasilający się wiatr w jednej chwili zawiał z taką siłą, iż słomiany kapelusz, który nosiła na głowie, powiał razem z morką bryzą za dziewczynę. Dziewczyna kierując wzrok za siebie zauważyła postać. Chłopak o dłuższych, niemal zakrywających oczy czarnych włosach, szybkim ruchem złapał za leżący kapelusz i podniósł go.

- Dziękuję – Szepnęła, po czym wyciągnęła dłoń do chłopaka.

Ten podał jej przedmiot, po czym spojrzał czule w jej smutne oczy. Nie rozumiał bólu koleżanki. Wiedział, że ma przeszłość pełną nienawiści, splamioną krwią, ale każdy człowiek powinien kiedyś wybaczyć. Sam nie posiadał rodziców, umarli zostawiając go samego jak palec. Ona za to widziała śmierć rodziny, przyjaciół tych najbliższych, co zapewne zostawiło odcisk na jej duszy. Bardzo ją lubił, a wyznanie jej swoich uczuć było niestety tylko podświadomym pragnieniem.
Chwilę się wahając podszedł bliżej. Wyciągnął dłoń ku jej porcelanowej twarzy i delikatnie palcem starł ostatnią łzę. Dziewczyna czując napływ emocji rozpłakała się jeszcze bardziej.

- Te morze jest takie piękne. – Stwierdziła odwracając się. - To właśnie tam nieco na północ to się stało, wtedy straciłam wszystko – Dodała, a łzy same płynęły szybciej.

Czarno włosy uniósł swoje piwne tęczówki w kierunki dziewczyny, po czym wtulił się w nią. Jej ciepło było niesamowite. Dawało tak wiele.

- Proszę przestań żyć przeszłością! – Krzyknął po chwili. – Ja bardzo Cię lubię i nie mogę pozwolić byś tak cierpiała… Więc przestań! – Znów podnosząc głos kila łez uronił.

Oplutł swoimi silnymi dłońmi jej drobne ciało jeszcze mocniej. Bał się w tej chwili tylko odrzucenia, jednak miał dobre intencje, chciał pomóc. Był dobrym człowiekiem już dawno wybaczył sobie śmierć rodziny. Nie żył przeszłością, bo to zbyt mocno bolało.
Oboje stali bez ruchu, bez słowa. W zastanowieniu i strachu. Nagle piwno oki odwrócił się.

-Kocham Cię – Szepnął, jednak na tyle głośno by mogła usłyszeć.

Odszedł, zostawiając ją samą pełnej niepewności i pytań.

**

Trochę stare,a le znalazłam i postanowiłam dodać ^^

Kasai-san

Musze powiedzieć, że wyłapałam parę błędów, głównie interpunkcja i językowe. Nie zachwyca mnie to. Opis miejsca na początku... Próbowałaś poetycko, ale ci nie wyszło.

Kasai-san

No i jeszcze jedno. czy tylko mi się wydaje, że moja krytyka jest dłuższa niż samo opo?

miSia

Po pierwsze, dużo w tej "twojej" krytyce* jest naciągnięte, gdyż wiele innych osób mówiło inaczej o pewnych słowach, ale pół biedy, olałam. To jest dość stara praca, trzeba przyznać, ale gdybym to kiedyś wystawiła na bloga, a ty byś mi taką krytykę napisała to bym cię skopała, a potem udusiła. A tak poza tym oceniłaś mnie baardzo surowo, nie sądzisz ? Jeśli chcesz mogę też tak podchodzić to twoich opków *.*. Ukrywam to teraz, ale trochę się uraziłam, fuj co ja plotę baardzo uraziłam. A i, co do błędów, jestem bardzo słaba w ortografii, a word wszystkiego nie wyłapuje. Nie chce mi się więcej pruć, ale uważam, że ta twoja krytyka była czymś w rodzaju zemsty ;o* Chciałaś odreagować, bo miałaś problemy ..

Dobra, już dobra, wychodzę powoli, na czuba jakiegoś X.x
Dzięki, sądzę, że jak mi się będzie chciało oblukam to dokładniej i może, coś będzie lepiej ..

Kasai-san

Wiedziałam, że tak będzie.... Nie to zdecydowanie nie jest wyżywanie się. To prawda. Krytyka była.... baaaaaaaaaaaaaaaaaaardzo surowa. Głównie dlatego, że wiem, że piszesz lepiej. i jeszcze raz bardzo przepraszam. Uwierz, można gorzej. Na przykład odwoując się do osoby autora.... Tego to nie zyczę najgorszemu wrogowi, bo można sobie totalnie zwalić psychike.